Wat is het principe van isolator

Het principe van isolatoren is dat hun interne moleculaire structuur positieve en negatieve ladingen stevig bindt, waardoor het aantal vrij bewegende geladen deeltjes wordt beperkt. Deze geladen deeltjes bestaan ​​voornamelijk uit elektronen of ionen, die onder normale omstandigheden niet gemakkelijk vrij kunnen bewegen. Daarom is de soortelijke weerstand van de isolator erg groot, meestal boven de 10^7 ohm·meter.

Dit betekent dat isolatoren onder normale omstandigheden ongevoelig zijn voor de effecten van externe elektrische velden en geen macroscopische stromen vormen, zodat ze als niet-geleidende stoffen kunnen worden beschouwd.

Onder invloed van een sterk elektrisch veld kunnen de ladingen in de isolator echter loskomen en vrije ladingen vormen. Dit fenomeen wordt diëlektrische doorslag genoemd en de prestaties van de isolator zullen worden vernietigd.

In een isolator zullen ladingen, zelfs onder invloed van een extern elektrisch veld, microscopische verplaatsing ondergaan en gepolariseerde ladingen produceren, wat een manifestatie is van diëlektrische polarisatie. Het polarisatiemechanisme van isolatoren kan in twee typen worden verdeeld: niet-polaire moleculen en polaire moleculen.