Bliksemafleiders en voorzorgsmaatregelen voor aarding

Idealiter zou het ondergrondse deel van het samenstel zich in een gebied met een hoge bodemgeleiding moeten bevinden. Als de ondergrondse kabel goed bestand is tegen corrosie, kan deze worden afgedekt met zout om de elektrische verbinding met de grond te verbeteren. Hoewel de elektrische weerstand van de bliksemgeleider tussen de luchtterminal en de aarde van groot belang is, zou de inductieve reactantie van de geleider belangrijker kunnen zijn. Om deze reden wordt het neerwaartse geleidingstraject kort gehouden en hebben eventuele bochten een grote straal. Als deze maatregelen niet worden genomen, kan de bliksemstroom over een weerstands- of reactief obstakel in de geleider heen stromen. Op zijn minst zal de boogstroom de bliksemgeleider beschadigen en gemakkelijk een ander geleidend pad vinden, zoals de bedrading van gebouwen of loodgieterswerk, en brand of andere rampen veroorzaken. Aardingssystemen zonder lage weerstand tegen de grond kunnen nog steeds effectief zijn bij het beschermen van een constructie tegen bliksemschade. Wanneer de grond een slechte geleidbaarheid heeft, zeer ondiep is of niet aanwezig is, kan een aardingssysteem worden uitgebreid door het toevoegen van aardstaven, tegenwichtgeleiders (aardringgeleiders), kabelradialen die van het gebouw af uitsteken, of kunnen de wapeningsstaven van een betonnen gebouw worden aangebracht. gebruikt voor een aardgeleider (Ufer-aarde). Hoewel deze toevoegingen in sommige gevallen de weerstand van het systeem nog steeds niet verminderen, zullen ze de [verspreiding] van de bliksem in de aarde mogelijk maken zonder schade aan de constructie.

Er moeten aanvullende voorzorgsmaatregelen worden genomen om zijwaartse flitsen tussen geleidende objecten op of in de constructie en het bliksembeveiligingssysteem te voorkomen. De piek van de bliksemstroom door een bliksembeveiligingsgeleider zal een spanningsverschil creëren tussen deze en eventuele geleidende objecten die zich in de buurt bevinden. Dit spanningsverschil kan groot genoeg zijn om een ​​gevaarlijke zijwaartse flits (vonk) tussen de twee te veroorzaken die aanzienlijke schade kan veroorzaken, vooral op constructies die brandbare of explosieve materialen bevatten. De meest effectieve manier om deze potentiële schade te voorkomen is het waarborgen van de elektrische continuïteit tussen het bliksembeveiligingssysteem en objecten die gevoelig zijn voor zijwaartse flitsen. Effectieve verbinding zorgt ervoor dat de spanningspotentiaal van de twee objecten gelijktijdig kan stijgen en dalen, waardoor elk risico op een zijwaartse flits wordt geëlimineerd.